W dniu 1 stycznia 2013 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Najważniejsze zmiany ustawy dotyczą wieku emerytalnego zarówno kobiet, jak i mężczyzn oraz prawa do emerytury częściowej. W wyniku powołanej wyżej nowelizacji wyrównano i podwyższono wiek emerytalny kobiet i mężczyzn do 67. roku życia. Podniesienie wieku emerytalnego dotyczy kobiet urodzonych po 31 grudnia 1952 r. i mężczyzn urodzonych po 31 grudnia 1947 r. Biorąc pod uwagę fakt, iż wiek emerytalny wzrasta od 2013 r. każdego roku o trzy miesiące, mężczyźni osiągną docelowy wiek emerytalny 67 lat w 2020 r., a kobiety w 2040 r.
Nowela przyznaje także prawo do wcześniejszej emerytury, tzw. emerytury częściowej, które przysługuje kobietom w wieku 62 lat, które mają co najmniej 35 lat stażu ubezpieczeniowego oraz mężczyznom, którzy ukończyli 65 lat i mogą wykazać co najmniej 40 lat stażu ubezpieczeniowego. Jeśli zaś chodzi o wysokość takiej emerytury częściowej to wynosi ona połowę pełnej kwoty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Konstytucyjność wyżej opisanych zmian została jednak zakwestionowana i na wniosek Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, grupy posłów oraz Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych sprawa skierowana została do Trybunału Konstytucyjnego.
Na rozprawie w dniach 6 i 7 maja 2014 r. Trybunał Konstytucyjny rozstrzygnął kwestię zgodności z konstytucją nowelizacji ustawy o emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, orzekając iż przepisy podwyższające i zrównujące wiek emerytalny kobiet i mężczyzn są zgodne z Konstytucją. Za niekonstytucyjne natomiast Trybunał uznał przepisy o emeryturze częściowej w zakresie, w jakim uzyskanie prawa do wcześniejszej emerytury na warunkach przewidzianych w nowelizacji nie jest ograniczone terminem i tym samym nie jest zharmonizowane ze zrównaniem wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.
Polacy zatem będą pracować dłużej.